تجلی اخلاق در صحیفه‌ی سجادیه

صحیفه سجادیه و یا همان «زبور آل محمد» اثری گرانقدر از مکتب اهل بیت (علیهم السلام) می باشد که از افق قلب روحانی حضرت زین العابدین(ع) بر انسانیت عرضه شده است. این منبع درخشان در حیطه «ادبیات دعایی» شیعه، در برگیرنده بخشهای مختلف عرفانی، فلسفی، کلامی، سیاسی، علمی، اخلاقی، مادی و معنوی می باشد. با وجود ترجمه ها و شرحهای بی شماری از آن به وسیله دوستداران مکتب اهل بیت، اما به نظر می رسد این گستره «عشق عرفانی» هنوز در محافل علمی به جایگاه حقیقی خود دست نیافته است. لذا ضرورت دارد که اندیشمندان حوزه و دانشگاه قدری بیشتر در این «گنجینه نور» تأمل کنند. در این پژوهش برآنیم که به جایگاه اخلاق در این صحیفه مبارکه بپردازیم.